بروز و عوامل خطرساز مادری مرتبط با زایمان زودرس در استان قم، سال 1386

زمینه و هدف: نارسی یکی از مهم‌ترین عوامل مرگ و میر نوزادان است. آگاهی از اینکه چه گروهی از زنان باردار در معرض خطر زایمان زودرس هستند، فرصت بیشتری را برای مراقبت‌های دقیق‌تر در دوران بارداری فراهم می‌کند؛ تا با تشخیص سریع عوارض، بتوان در برطرف نمودن آنها و پیشگیری از زایمان زودرس اقدام نمود. این مطالعه با هدف تعیین میزان بروز زایمان زودرس و مقایسه عوامل خطرساز مادری در نوزادان نارس و رسیده صورت گرفت. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 400 نفر بررسی شدند (200 مورد زایمان زودرس و 200 مورد زایمان رسیده). اطلاعات مورد نیاز از طریق مصاحبه با بیماران به دست آمد، سپس پرونده‌ها جمع‌آوری و در نهایت نتایج حاصله با آزمون‌های آماری سنجیده شد. جهت تعیین بروز زایمان زودرس، آمار کل زایمان‌ها از تاریخ اول تیر ماه سال 1386 تا 30 آذر ماه 1386 و همچنین آمار کل زایمان‌های زودرس در بیمارستان‌های استان قم محاسبه گردید. یافته‌ها: در این مطالعه، میزان بروز زایمان زودرس در جامعه مورد بررسی، 6/5% بود. همچنین بین عوامل مستعدکننده شامل: تعداد زایمان، تنش‌های روحی، نحوه مراقبت‌های دوران بارداری، سابقه عمل جراحی در حین حاملگی، سابقه خونریزی در طی 3 ماه اول بارداری، سابقه زایمان زودرس، دیابت، بیماری‌های عفونی، بیماری‌های دهان و دندان، آنمی و عفونت مجرای ادراری با زایمان زودرس ارتباط معنی‌داری وجود داشت، ولی بین عواملی مانند سن، شغل، شاخص توده بدنی، وضعیت مسکونی، سابقه سقط، نازایی، روش پیشگیری بیماری زمینه‌ای مادر، پره‌اکلامپسی و مصرف دارو در بارداری با زایمان زودرس ارتباط معنی‌داری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد مراقبت‌های منظم پره‌ناتال و تشخیص به‌موقع عوارض بارداری نقش مهمی در کاهش زایمان زودرس دارد.